..::WarlandRPG::..

Greywood

Wioska płonie. Wszystko dookoła ma kolor krwi. Ktoś lub... Coś tutaj było. I jeszcze wróci. To plugastwo lubuje się w masakrze. Nie wystarczyło temu czemuś wojowników więc zaczęło zabijać dzieci. Jesteś po środku tego wszystkiego i chce Ci się wymiotować. Co robisz? On się tutaj zjawi niedługo...

Nerevan

Nie jest dobrze... Boże dopomóż! Rozglądam się wokół szukając kogoś żywego. Zza pasa dobywam nóż do rzucania i cały czas staram się być w gotowości do rzutu.

Greywood

Coś zawyło. Ta cisza była straszna. Nie wiedziałeś czy jeśli teraz coś nie wyskoczy z ognia nie umrzesz na zawał. Krew..Śmierć i krew. I płacz dziecka? Doszedł do Ciebie płacz dziecka. Było to jak światełko w tunelu. Głos dobiegał ze starego ratusza. Może on w każdej chwili się zawalić.

Nerevan

Zbieram w sobie wszystkie siły i zmuszam się do biegu w stronę ratusza.

Greywood

Znalazłeś się na miejscu. Kopniakiem otworzyłeś płonące drzwi. W środku znajdowała się dziewczynka. Mała, w starym podartym ubranku

Nerevan

Biorę ją na ręce i wynoszę z budynku.

Greywood

Dziecko płakało. Gdy wyszedłeś ratusz się zawalił. Łzy dziecka pokrywały twoją twarz. Znalazłeś jakieś chwilowe schronienie i zapytałeś: -Co się stało?
-Tatuś go uwolnił! A-a-a teraz on włada tatusiem. Tatuś zabił mamusię!!!

Nerevan

"Co? Istota władająca umysłem? A może do wilkołak? Wampir? Cień? Demon? Nie, nic z tych rzeczy. To coś gorszego..."
Mówię do dziecka:
- Spokojnie, nie płacz... Wszystko będzie dobrze... Co takiego twój tatuś uwolnił?

Greywood

To było... t-t-to było! RAGN... - dziecko nagle umilkło. To była najpotworniejsza scena z twojego życia. Na twoich oczach ciało dziecka zostało przekrojone w poziomie. Czas stanął dla Ciebie gdy patrzyłeś na jeszcze żywą górną połówkę istoty. Jej oczy były pełne łez. Krew obryzgała cię, ale pomimo tego nie mogłeś oderwać oczu od niej. Pomyślałeś:
- Już po mnie.
Ale nagle stało się coś dobrego. Zobaczyłeś wschód słońca. Usłyszałeś najpotworniejszy jęk świata. Po chwili przestało i wioska się uspokoiła. co robisz?

Nerevan

-Nie... NIE!- odwracam wzrok od zwłok dziecka.- Wieczne spoczywanie.- szepczę cicho po chwili i czynię nad dziewczynką znak krzyża.- Wschód słońca... Mam nadzieję, że to "coś" jest istotą lunarną...
Wyciągam sztylet, dokładnie go oglądam...
- Cokolwiek to jest, należy to unicestwić...
Wychodzę z kryjówki i zaczynam przeszukiwać wioskę- dużo się zachowało? Przetrwały jakieś budynki? Jest tu jakaś świątynia? A może ktoś jeszcze przeżył...?

Greywood

Rozejrzałeś się. Dookoła miasta była postawiona bariera. Czyli nici z ucieczki. Stało jeszcze kilka budynków: karczma, szkoła, dom narad i biblioteka. Co robisz? W mieście jest mnóstwo rzeczy. Spaliła się mniej więcej połowa. Zbroisz się? Szukasz informacji? Chowasz głowę w piasek i płaczesz za mamusią?

Nerevan

"Przede wszystkim, czas w końcu dowiedzieć się, o co w tym wszystkim chodzi. Najwyższa pora!"- układam sobie plan w myślach- "Teraz chyba najrozsądniejszym wyborem byłby dom narad... Może ostały tam się jakieś papiery, jakieś informacje na temat tego "czegoś"... Następnie zajrzę do biblioteki, może będą tam jakieś księgi, które mi pomogą...".

Greywood

W domu narad nie zastałeś nic oprócz kilku sztabek dziwnego złota. Do tego mównica była ciut za dużo jak na twój gust. Jako kapłan znasz się na takich sprawach. Poszedłeś więc do biblioteki. Po przeczytaniu zwojów dowiedziałeś się że to miasto nawiedza co dziesięć lat zaraza. Więcej nie było napisane oprócz tego, że istnieje tylko jedna metoda aby powstrzymać zło. Tylko trzeba zdążyć na czas.

Nerevan

"Skoro już napisali, że istnieje metoda, to mogliby przynajmniej napisać, jaka ona jest... I to jeszcze na czas... Wiele do zwiedzenia nie zostało, teraz udaję się do szkoły."

Greywood

W szkole znalazłeś mapę miasta. Były na niej pozaznaczane punkty. Mapę trzymał stalowy pręt. Dziwne nie?