..::WarlandRPG::..

Jasir (Viron) Mahdi

-HAhaHAahhahAHaaaa...pytam się, wątpisz w potęgę demonów?!

Nerevan

- NIE MAM ŻADNYCH WĄTPLIWOŚCI DOTYCZĄCYCH SŁABOŚCI DEMONÓW.

Jasir (Viron) Mahdi

-Mhm...

Szybkim ruchem Viron wbił ci Sztylet Ceremonialny w gardło.

Obudziłeś się. Leżałeś przed świątynią krzyżem. Nogi miałeś w stronę ołtarza, a więc ułożył cię tak Viron...tylko on układałby odwrócony krzyż...

Nerevan

(Próbuję wstać. Sprawdzam, jak mocno jestem ranny.)- "Dostałem w gardło... Jak ja jeszcze żyję?"- mówię do siebie w myślach.

Jasir (Viron) Mahdi

Żyjesz. I widocznie śmierć była tylko halucynacją.
BUM. Świątynia wybucha, z ognia wychodzi Viron.
-WĄTPISZ W POTĘGĘ DEMONÓW?!?!?

Nerevan

- Owszem. To bez sensu, Vironie. Chcesz mnie upokorzyć? Nie dam Ci tej satysfakcji.

Jasir (Viron) Mahdi

-Chcesz zobaczyć, co stanie się z ludźmi tej wiochy, jeśli nie uklękniesz przede mną i nie pokłonisz się mnie?

Viron machnął ręką. Twym oczom ukazał się obraz. Obraz mordu, dzikiego mordu, takiego, jakiego nie mogłeś znieść. Kobiety były gwałcone, dzieci zabijane, a mężczyźni nabijani na pal, wolno i boleśnie...

Nerevan

Nie... Nie... Panie... pomóż mi... choćby to miała być ostatnia prośba w moim życiu!.
- Vironie Redrielu. Nie jesteś godzien, abym uklęknął przed tobą.- Ruszam w jego stronę.- Pozbawiłeś mnie broni i grozisz mordem wioski. I ty masz czelność nazywać się Elfem Wysokiego Rodu?! Taki jak ty nie powinien się tak nazywać. Jesteś hańbą swego Rodu, hańbą wszystkich Elfów. Hańbą całego świata. Będę walczył, choćby gołymi rękoma. Błogosławieni jesteście, gdy Wam urągają i prześladują Was... A ty? Mordujesz. W imię czego?! Demonów?! Straceńców w odwiecznej wojnie?
Ogień pali... ale i oczyszcza. Nawet, jeśli zabijesz tych ludzi, to wiedz, że tylko zwiększysz ilość świętych w niebie i przyśpieszysz swój koniec. Tak jest. Będę walczył do końca. AMEN!

Jasir (Viron) Mahdi

-HahAHHAHaahaaaa...jesteś wstanie przyjąć na swe barki śmierć 20.000 ludzi? Dzieci? Kobiet? Wystarczy, że uklękniesz...to jest 5 sekund...a uratujesz wiele istnień. Nic nie znaczący gest...a uratujesz ich! Zapytajmy samych ludzi!

NAGLE NA PLACU POJAWILI SIĘ WSZYSCY MIESZKAŃCY WIOSKI.

-Zrób to, zrób to, zrób to!

I zniknęli...

Nerevan

- Dlaczego mam to zrobić? Co Ci to da?

Jasir (Viron) Mahdi

-Emm...emm...satysfakcję!

Nerevan

- Satysfakcję? Z mordu, czy z tego, że uklęknę? I skąd mam mieć pewność, że i tak ich zabijesz? Przecież i tak już jesteś wyprany z honoru i nie można Ci ufać.

Jasir (Viron) Mahdi

-Fakt. Nie możesz...ale...jest cień szansy...co Ci podpowiada Bóg? HAHAHAH! Mam lepszy pomysł! Oddaj życie za ich życie!!! HAHAhahhahahaaa...

Nerevan

- Proszę bardzo. O ile złożysz przysięgę- na cokolwiek chcesz- że zostawisz ich w spokoju.

Jasir (Viron) Mahdi

-Tak, tak...ple ple...przysięgam że ich nie zabiję...ple ple...na Boga Hahahahahaaa...przyrzekam!