..::WarlandRPG::..

Anyzratak (Jake)

Tak uważasz? <patrzę jej/sobie w oczy> Igranie z czasem jest niebezpieczne. I nawet jeśli się udaje, rzadko kiedy coś zmienia. Gdybym zmieniła przeszłość, nie byłabym tym, kim jestem... Przekonasz się, że mimo wszystko nie chciałabyś nie poznać tych ludzi, których poznasz... <dokończyłam cicho i odwróciłam głowę. Po chwili milczenia dodaję już głośniej> Nie jesteś zaskoczona, że mnie widzisz?

Tard

-Ale...Ale jak to jest możliwe? Przecież Neveron znajduje się daleko od tych ziem(drapię się po głowie),jeszcze widzę żeś z wojska....

Greywood

Tard
-Wydaje mi się... Ż-ż-że N-n-n-nie żyję - wyjąkał.

Anyzratak
- A kto tu mówi o zmianie przeszłości? Ty i tak jesteś w tym przypadku bezsilna. Tak jak ja byłam, kilka lat temu. A ludzi których poznałam? Proszę... Prawie wszyscy odeszli. Poznałam ich śmierć. Czy nie lepiej zginąć teraz, póki jeszcze nie zaznałam tych cierpień - powiedziałaś i wyciągnęłaś twój stary łuk i napięłaś go, celując w małą, bezbronną dziewczynkę. - To co... Naprawić błędy przeszłości?

Anyzratak (Jake)

<patrzę na dziecko>
Zabijesz niewinne i bezbronne stworzenie? Przecież poza tym to forma samobójstwa... I po co ci to? To, co przeżyłam, co ty przeżyłaś, i co ona przeżyje, to wszystko da jej doświadczenie, dzięki któremu stanie się dobrym człowiekiem. Ból nie zniknie, ale pozwoli żyć tak, by uchronić innych przed podobnymi wydarzeniami. A co do ludzi, których poznasz... nie rezygnuj z tego, bo nawet nie wiesz, co tracisz <mówię jakby nieco pogrążona we wspomnieniach>

Nerevan

-Miło Ci, trupie?- pytam z jadowitym uśmiechem na twarzy, po czym obracam broń w brzuchu potwora ostrzem do góry i pociągam ją ku głowie zombiaka.

Natanael

[Co PW? Mam dostać jakąś wiadomość?
A i tak na przyszłość moją bronią są pięści (jak będzie mnie stać to sobie kastety kupie) choć zgodzę się że bez broni białej nie mam szans z tymi nie umarlakami.]

Jasir (Viron) Mahdi

-KUUUTWA! To się nazywa przeciwnik! <tnę w gardziel stwora>

...

-Stop k...a. Stop -Nie mogłem wytrzymać. Nagle przypomniałem sobie, że nigdy nie zabijałem dla własnej przyjemności. Zabicie kogoś było zawsze ostatecznością.

Jasir (Viron) Mahdi

Natanael

-Ej dlaczego jesteśmy tu razem jeszcze nigdy się to nie zdążyło prawda?

Tard

-No ale to(szukam jakiegoś wspomnienia związanego z wojownikiem)..Jakim cudem znalazłeś się w mojej głowie?

Greywood

Anysz
- Przekonałaś mnie. Ale co zamierzasz tutaj zrobić? - powiedziała Anyzrakak2. - Sądzę, że nie ja jedna czyham na swoje własne życie. No to?

Tard
- Być może... Chcę żyć...

Neveran
- M...Miło mi - usłyszałeś cichą odpowiedź. Oczy zombie nie były już puste. Teraz mogłeś dostrzec w nich, ślad ludzkich uczuć. I nie były one pozytywnie nastawione w stosunku do Ciebie.

Virion
Tniesz co popadnie. Tu cios tam cios. Umarły próbował ciągle przeciągnąć cię na swoją stronę. Jednak ty lubiłeś widok śmierci. Jeden trup w tę czy we w tę... Co za różnica...

Wreszcie zadałeś straszliwy cios w ramię i długim cięciem pozbawiłeś swojego przeciwnika połowy klatki piersiowej, nogi i ręki. Leżał teraz na ziemi powoli przysuwając się do ciebie. Najpewniej chciał cię ugryźć. Żałosne nie?

Devil
Popatrzyłeś swoimi oczami na cały ten chaos. Wyparłeś bestię z siebie i powoli wstałeś. Twoje nogi ledwie Cię utrzymywały ale wyciągnąłeś broń i popatrzyłeś w niebo. Możesz być już pewny, że następnym razem to zło Cię nie dotknie. Wygrałeś tą walkę, chociaż... Dookoła Ciebie czekały Cię następne. Komu pomożesz?

Tard

-No dobrze...Chcesz żyć,ale dlaczego przyszedłeś do mnie? Tzn..Jak zamierzasz TUTAJ,we mnie wrócić do życia?

Nerevan

- Co do...- odskakuję. Spoglądam na Grey'a.- Co z nim się stało?! Greywood! Dość tych zagadek! Ty coś wiesz!

Diego

Od do... Kurdę <Je>