..::WarlandRPG::..

Jasir (Viron) Mahdi

-Młody Zabój...tfu...Pogromco. Ty nie masz jeszcze sobie czym głowy zawracać. Jak będziesz miał dwa tysiące na karku, to pogadamy...

Amon

-Ale ja jak zwykle teoretyzuję - popija brandy - Za dwa tysiące lat w nich może zmienić się niewiele...

Jasir (Viron) Mahdi

-Różnie bywa...różnie bywa...

Amon

-Heh... A o czym ty zazwyczaj rozmyślasz szlachetny elfie?

Jasir (Viron) Mahdi

-O życiu...dużo przeżyłem...mógłbym opowiadać dniami i nocami...

Amon

-Chętnie posłucham... Mamy czas...

Jasir (Viron) Mahdi

-Więc chcesz słuchać od początku?

Amon

-Tak, z wielką chęcią posłucham! - Mówiąc to zamawiam jeszcze parę butelek brandy

Jasir (Viron) Mahdi

-A więc...urodziłem się w bogatej rodzinie szlacheckiej. Żyło mi się dobrze. Uczyłem się walki u najlepszych szermierzy...znam wiele języków. Nigdy niczego mi nie brakowało. A wręcz jeździłem od posiadłości do posiadłości...poznawałem osoby, o których Ci się nie śniło. Te wszystkie bale, przyjęcia...ten przepych! Było pięknie...urodził się mój brat...Elesien. Nadal było wspaniale. Teraz patrzyłem jak tych wszystkich umiejętności uczy się on. Lecz nadeszła wojna. Przebywałem wtedy w zamku mego ojca - Draegehern. Tam zostaliśmy otoczeni. Barbarzyńcy, którzy nas napadli kazali wypłacić ogromną sumę za nasze życie. Nie mieliśmy tyle pieniędzy. Wiesz ile zażądali? 1000000 szt. złota! Wtedy można było za to kupić setki zamków! Teraz też jest to dużo pieniędzy...ale jednak mniej. Wracając do tematu...rodzice wysłali mnie abym sprzedał nasze posiadłości i zebrał tę sumę pieniędzy. Udało mi się to. Zapłaciliśmy i barbarzyńcy odeszli. Jednak nasz Ród się zadłużył...musieliśmy sprzedać nasze posiadłości. Ojciec zostawił mi ostatnią. Jego ulubioną - Wielki Kurg...panie, nie zanudzam cię? Halo?

Amon

-Analizowałem tylko to co mi powiedziałeś... - Uśmiecham się i uchylam leciutko przymknięte oczy - Nie była w stanie zanudzić mnie nawet wielka bibliotek mojego klanu... Więc, twoje wspaniałe opowiadanie nie było by w stanie tego uczynić - rozprostowuję się na krześle - Rozumiem, że w zemście chciałeś dopaść ten barbarzyński śmieć i odzyskać pieniądze?

Jasir (Viron) Mahdi

-Nie. Uznałem, że chcę rozpocząć swój własny osobny żywot. Otworzyłem granicę Wielkiego Kurgu dla mieszczan i chłopów, którzy zaraz po najeździe osadzili się w mieście. Powstała ogromna osada. Zbierałem podatki...zakupiłem najemników. Jednak mimo odwiedzin mego brata czułem się samotny. Kiedyś na polowaniu znalazłem małego wilkołaka...nazwałem go Khurtus i wychowałem. Teraz siedzi gdzieś w zamku. Taaak...później były lata ciemne. Wiele rzeczy się w mym życiu zmieniło. Walczyłem z demonami...poznałem ból i cierpienie. Musiałem się nauczyć wielu nieszlacheckich zawodów. Jak myśliwy, rzeźnik...ech...okropne... - biorę łyka brandy - Przepraszam, w gardle mi zaschło. Walczyłem z Grothem. Największym demonem w Chanacie. Należałem do Zakonu Erthaworda...naszym zadaniem było zniszczenie Minithoru śmierci. Oczywiście nie wiem co to, a ja nie mogę Ci tego powiedzieć. Zakon stanowił część mego życia przez jakiś czas...ale później się rozpadł. Wróciłem do Kurgu...tam politykowałem z ówczesnym Cesarzem. Wielki Kurg został wtedy włączony do Cesarstwa Warlandu...wtedy zaczęły się dla niego złote czasy. Rozbudowywał się...coraz więcej ludzi napływało z różnych stron. Było pięknie...Młody człowieku....chcesz mnie nadal słuchać?

Amon

-Ale oczywiście, ale chyba nie pozwolą nam na to - Wskazuję na rozpoczynającom sie z boku burdę

Jasir (Viron) Mahdi

-Boże...co to za wychowanie... - wyciągam miecz - KTOŚ CHCE TU WALCZYĆ?!?!!?!??!

Amon

<Uchylam się przed krzesłem, które ktoś źle wycelował>
-Heh, zero kultury... - Biorę dzban wina i rzucam w kierunku tego co wszczął tą głupia burdę.

Jasir (Viron) Mahdi

-Zamorduje.

<jak powiedziałem, tak zrobiłem>
<wracam>

-No! I ŻEBY MI BYŁO TO OSTATNI RAZ!!!!!!