..::WarlandRPG::..

Anyzratak (Jake)

-Widzieliście je? Po drodze? I skad wogole to przyszliście? pyta szybko mezczyzna.

Jasir (Viron) Mahdi

Emmm...tego nie mogę...powiedzieć ja! Nie dopuszczam do głosu innych. Może...Bartek! Ty odpowiedz...

bartek_2506

Skad? Z roznych czesci Warlandu...

Anyzratak (Jake)

Meżczyzna staje sie natarczywy.
- Widzieliscie je?

Jasir (Viron) Mahdi

Demony tak! Te wasze...nie...a może tak...ci bandyci mieli takie głosy...może były to demony. Byli szczelnie ubrani.

Anyzratak (Jake)

-Mniejsza z tym jak wyglądały. Demony...
mam tego dość. Idę złożyć skargę. - mężczyzna patrzy na was. - pójdziecie ze mną? Ci na górze uważają, że po jednym ataku wymyślamy niestworzone historie, a tak będą mieli wiarygodnych świadków...

Elesien Redriel

Hmm... nie wiem jak inni?

Anyzratak (Jake)

- Nie musicie. Jest tu mnóstwo ludzi, którym te bestie zabiły bliskich. Postawią się za nami. - wydaje się obrażony...

Jasir (Viron) Mahdi

Hm...ja idę z wami...

Elesien Redriel

Bartek idziesz? bo ja i Viron idziemy.

Anyzratak (Jake)

Ustalacie, że bartek dołączy do was, kiedy się namyśli.
Mężczyzna podchodzi do ciała chłopca.
- Nie oddycha - powiedział ze łzami w oczach. - mój syn...
Odwrócił się do dziewczyny.
- Pochowaj go. Kiedy wrócę, odbędą się wszystkie ... - nie dokończył, wyszedł z domu.
Popędziliście za nim.
Kamienna wieża pięła się w gorę, wystając ponad drzewa otaczające miasto.
- Tu mieszkają czarnoksieżnicy. Zarządcy od siedmiu boleści... - mruknął po nosem mężczyzna
- Ach, ja się jeszcze nie przedstawiłem... Thomas Gunby.

Jasir (Viron) Mahdi

Świetnie...chodźmy tam.

Anyzratak (Jake)

Drzwi były jeszcze mokre od deszczu. Widać było na nich wiele rys, jakby w przeszłości odpierały wiele ataków.
Thomas pchnął je. Zaskrzypiały. Z środka buchnął dziwny smród, mieszanina ziół, błota i czegoś jeszcze.
Thoma bez strachu zaczął wspinać się po wąskich schodach, które zaczynały się tuż za wejściem. Podążyliście za nim.
Nie wyobrazaliście sobie, że ta wieza jest taka wysoka. Po mniej więcej 10 minutach milczenia zaczęliście sapać. Schody ciągnęły się w nieskończoność.
I wtedy ukazały się wam drzwi. Spoceni doszliście do nich i zapukaliście. Odgłos rozszedł się echem po całej budowli.
- Tak? - zachypnięty głos był stłumiony przez grube drzwi.
- Chcemy zobaczyć się z... - tu Thomas zwolnił, a po chwili dodał ze skrywaną niechęcią - zarzącami miasta.
Drzwi otworzyły się i wyszedł z nich garbaty mężczyzna. Miał siwe włosy tworzące koło wokół łysiny na czubku głowy, stare, czarne szaty i czujny wzrok. Żółte zęby były dziurawe i powietrze świszcało między nimi przy każdym oddechu jegomościa.
- Jestem Igor. Zaprowadzę was do Pana Warlocka. Macie jakieś pytania? - dodał, gdy spostrzegł, że nie od razu ruszyliście za nim.

bartek_2506

Ech... co ja tu bede robil.
<polerujac sztylet rusza za kompanami>

Jasir (Viron) Mahdi

<idę powoli i przygotowuję miecz>
-Prowadź...