..::WarlandRPG::..

...

-Tylko nie ludzie... Poza tym my was wcale nie przyzywaliśmy.

Greywood

- To niby kto!? On? - wskazał na postać.

...

-Możliwe....-spojrzałem na człowieka
-co tu robisz? Czy to ty ich wezwałeś?-zapytałem

Alune

No mówże człeku!

Greywood

- Jam jest tym który jest. Ja tylko sprawiłem że wasz świat stał się mniej realny. Aczkolwiek co w nim umieściliście to już wasza sprawa. Że to są Łowcy Demonów, nie ma nic wspólnego ze mną. - starzec mówił dziwnym sennym głosem, z zza morskim akcentem.

...

-Czemu to zrobiłeś człowieku?-zapytałem

Alune

Dobra. Naszym zadaniem jest odesłać Łowców. Czy powiesz nam jak to zrobić?

Greywood

- Powiedziałem przecież. To WY ich sprowadziliście. To WASZ świat. Ja tutaj nie mam nic do powiedzenia. Tutaj zobaczyliście jak starcowi wypływa z ust mała strużka krwi

Alune

Aha. <patrząc na starca> Co się dzieje?

Greywood

- Hmm. To też wy robicie. - Starzec obrócił się do was i dostrzegliście jego oczy. Tam były!!! Puste oczodoły! Selenia zrobiła krok na przód i zwymiotowała. DeViL ledwie zniósł ten widok. Starzec nie przestawał się uśmiechać. - Straciłem swoje oczy, aby marzyć. Zapamiętajcie to, a może wyjdziecie z tego żywi. W tym momencie wszystko zaczęło się trząść i zapadać w głąb. Zemdleliście (synchronicznie hihihi)

Selenia
- To co robimy? Jak się obudzą znowu będą wrzeszczeć i się denerwować. A ja jej nawet (jeszcze) Nie tknąłem - Selenia przez sen usłyszała głos Greywooda. Następnie obudziła się i rozejrzała. Wszędzie były gruzy, a cała posiadłość wyglądała jak przecięta niewidzialnym, gigantycznym mieczem. Ale nie! Nie tylko! Po chwili gdy się przyjrzałaś dokładniej stwierdziłaś, że cały teren jaki widzisz jest przecięty w pół! - co tu się dzieje - szepnęłaś pod nosem. - Nie wiem co, ale wydaje mi się, że zniszczyliście świat. - powiedział Tandar z uśmiechem. Obok Ciebie spał DeViL. Spał... Bardzo, bardzo głęboko. Nie oddychał.

DeViL
Obudziłeś się w pięknym pokoju. Dokładne wykonanie, wyszukane meble. Ot co. Odsunąłeś baldachim i podszedłeś do okna. Na zewnątrz roznosił się piękny krajobraz pełen lasów i drzew. Na nieboskłonie jednak, dostrzegłeś (po przeliczeniu) osiemnaście księżyców. - Co do?! - Powiedziałeś i obróciłeś się gwałtownie. W kącie siedział starzec. - Witam... Witam w moim świecie, powiedział.

Alune

Grey...czy, hm..coś mówiłeś?
<zauważając DeVila> Cholera! Co z nim?? On nie oddycha..co się w ogóle dzieje! Długo spałam? - pyta stojących obok Łowców

...

Zacząłem rozglądać się po pomieszczeniu.
-Hej a gdzie jest Selenia?-zapytałem starca

Greywood

Defiiil
- Nie dostała się tutaj. Jest zbyt słaba na to. Ty jednak jesteś wystarczający silny. Ona będzie żyła jeszcze długo w swojej iluzji. Razem z potworami których już poznałeś. Ale nie martw się, oni nie są aż tak źli jak prawdziwi. Są gorsi.

Selenia
- O obudziłaś się śpiąca królewno. Otóż dla odmiany on nie żyje. Nie żyje, albo właściwie jego serce zwolniło na tyle, że już nie przyspieszy. Takie ładne warzywo. Posadzić a może liście wyrosną

...

(ja ci dam Defiiila Wesoly

)

-No to żeś mnie pocieszył. A właściwie po co mnie tu ściągnąłeś?

Alune

Aha...no to, co teraz? A my, nie możemy przyspieszyć bicia jego serca?